4. Gül Sarmalı

Helikopterden inip tekrar arabaya binmişlerdi. Araba bir saat daha devam edip en sonunda küçük bir evin önünde durmuştu. Üçgen eve başını kaldırdı Efşan. Buz gibi …

Elini nemli saçlarından geçirip odasından çıktı. Gidegele yorulduğu ve bu yolu aştığı son gecenin hatırına neşeyle adımlıyordu. Yarın gece gelini olacak kadının odasının önünde durdu. …

Onu içine çeken hayata alışıyor, gözüne hiçbir şey görünmüyordu. Yeğenin yanında olması başlı başına masallardan fırlamış uzun ama mutlu bir öykü kadar baş döndürücüydü. Vedat’a …

Yatağında bir hareketlilik hissettiğinde gözleri kocaman açılıp bedeni hızla atağa geçmişti. Kolundaki elin soğukluğuyla inledi. “Sakin,” dedi sakin bir ses tonu. Başını çevirip Vedat’a bakınca …

Sabaha kadar kıvranmış ama ayağına gitmeyi kendine yedirememişti. Sabah onu kahvaltıda da evde de görememişti. Gülümsemeye çalışıyordu, kedere gülümsemekte başarılıydı ama bu kez pek değildi. …

Düşündükçe delirmemek için dişlerini sıkıyordu. Yalçın’ın, Efşan’a bu kadar yaklaşması, ona aşkını itiraf etmesi, dokunacak kadar sokulması kanını fokurdatıyordu. Yalçın olmamalıydı, öldürüp gömebileceği biri olmalıydı, …

Orman içinde devasa bir evde, bir başına yaşıyordu. Etrafında adamları ve ara sıra gelen kadınlar dışında hayatında hiç kimsesi yoktu. Evin ön bahçeye bakan tüm …

Saatlerdir evin salonunda dolanıyordu. Bir sağa bir sola dönüyor, sürekli ellerini ovuşturuyordu. Anna’nın başı dönmüş, odasına geçmişti. Mihriban ona bakarken gözlerini yummuş, başını koltuğa bırakmıştı. …

Evden çıkmadan, bir uğraşı olmadan günün nasıl geçtiği hakkında bir fikri yoktu. Omuzlarına sağlam yükler binmişçesine çaresiz hissediyordu, ama belli etmiyordu. Mücella Hanım ve Anna’nın …

Yemek masasında kalan son iki kişi Hazan ve Efşan’dı. Aile halkı koltuklara geçmişti. Vedat ve Vural bahçede, balkon kapısının hemen önünde soğuğa rağmen konuşuyorlardı. Nazenin …