4. Gül Sarmalı

Hastane odasında açtı gözlerini, gördüğü son sahnelerin ardından kendini tutamadığını ve karnına saplanan derin bir acıyı anımsadı. Loş ışığın aydınlattığı tavana bakıyordu, aklından hiç gitmeyecekti …

Göğsünde yatan küçük kızla gecenin en derin uykusunun içindeydi. Alt kattaki apliklerin ışıkları asma kata olabildiğince ışık veriyordu. Kendini o derin uykunun kollarından başucunda titreyen …

Annesine de olayı çıtlatıp fikirlerini alan Efşan, dışarı çıkamadığı için planı evde gerçekleştirmek zorundaydı. Vedat dün sabah Hollanda’ya gitmişti, yarın sabah erken bir toplantıdan sonra …

Deli Seyit’in mekanına girdi. Biri kadın koruma biri de Arif olmak üzere yanında sürekli iki kişiyle dolaşıyordu. Dedesinin elini öperek yaşlı adama sıkıca sarıldı. “Nasılsın …

Helikopterden inip tekrar arabaya binmişlerdi. Araba bir saat daha devam edip en sonunda küçük bir evin önünde durmuştu. Üçgen eve başını kaldırdı Efşan. Buz gibi …

Elini nemli saçlarından geçirip odasından çıktı. Gidegele yorulduğu ve bu yolu aştığı son gecenin hatırına neşeyle adımlıyordu. Yarın gece gelini olacak kadının odasının önünde durdu. …

Onu içine çeken hayata alışıyor, gözüne hiçbir şey görünmüyordu. Yeğenin yanında olması başlı başına masallardan fırlamış uzun ama mutlu bir öykü kadar baş döndürücüydü. Vedat’a …

Yatağında bir hareketlilik hissettiğinde gözleri kocaman açılıp bedeni hızla atağa geçmişti. Kolundaki elin soğukluğuyla inledi. “Sakin,” dedi sakin bir ses tonu. Başını çevirip Vedat’a bakınca …

Sabaha kadar kıvranmış ama ayağına gitmeyi kendine yedirememişti. Sabah onu kahvaltıda da evde de görememişti. Gülümsemeye çalışıyordu, kedere gülümsemekte başarılıydı ama bu kez pek değildi. …

Düşündükçe delirmemek için dişlerini sıkıyordu. Yalçın’ın, Efşan’a bu kadar yaklaşması, ona aşkını itiraf etmesi, dokunacak kadar sokulması kanını fokurdatıyordu. Yalçın olmamalıydı, öldürüp gömebileceği biri olmalıydı, …