4. Gül Sarmalı

Orman içinde devasa bir evde, bir başına yaşıyordu. Etrafında adamları ve ara sıra gelen kadınlar dışında hayatında hiç kimsesi yoktu. Evin ön bahçeye bakan tüm …

Saatlerdir evin salonunda dolanıyordu. Bir sağa bir sola dönüyor, sürekli ellerini ovuşturuyordu. Anna’nın başı dönmüş, odasına geçmişti. Mihriban ona bakarken gözlerini yummuş, başını koltuğa bırakmıştı. …

Evden çıkmadan, bir uğraşı olmadan günün nasıl geçtiği hakkında bir fikri yoktu. Omuzlarına sağlam yükler binmişçesine çaresiz hissediyordu, ama belli etmiyordu. Mücella Hanım ve Anna’nın …

Yemek masasında kalan son iki kişi Hazan ve Efşan’dı. Aile halkı koltuklara geçmişti. Vedat ve Vural bahçede, balkon kapısının hemen önünde soğuğa rağmen konuşuyorlardı. Nazenin …

Omuzlarında kalın polar şalına sıkıca sarınıp odasının kapısını araladı. Güneşin soğuğu delmek istercesine karşı durduğu kış günüydü. Gece neler olduğunu anımsadıkça kalbi sıkışıyordu. Ne yaşarsa …

Karanlığın azıcık ışıkla yarılmaya çalıştığı sorgu odasında önüne bakıyordu. Okul çıkışında sessizce buraya getirilmeden hemen önce çantasından çıkan uyuşturucu gözlerinin önünden gitmiyordu. Bir Allah’ın kulu …

On Beş Temmuz Şehitler köprüsüne bakıyordu; İstanbul’un eşsiz mavisi, hırçın soğuğuna tekrar tekrar âşık olurcasına… Ayşem’i bekliyordu ki tüm asaletini, asiliğini kuşanmış yaklaşıyordu. Ayağa kalkıp …

Akşam yemeği saatine yetişmiş, el ele eve girmişlerdi. Efşan elini çekse de Vedat bırakmamıştı. Girişi geçip, salona girdiklerinde Vedat yine o adam değildi. Yüzündeki mutluluk, …

İkinci derse koşar adım girmişti. Vedat onu bırakırken akşam Arif’in onu bir yere getireceğini söylemişti. Neresi olduğunu soramamıştı çünkü ucu ucuna yetiştiği sınıfa kendini zor …

Kapının önüne kadar koşarak gelmişçesine nefes nefeseydi, ama kapıyı çalacak gücü bir an kendinde bulamadı. Durup nefesini kontrol altına aldı, o zile basardı, sorun kapının …