5. Senperest

Evime ne kadar da az uğrar olduğumu sorguluyorum. Sorguladım. Ne yapabilirdim, beni bir an bile bırakmıyordu. Evinde birçok eşyam onun eşyasına karışmıştı. Neredeyse birlikte yaşıyor …

Masanın bir ucundan arkadaşlarıma gülümsüyordum. Ne kadar da güzel anılar biriktirmiştik. En güzel zamanlarımın bir kısmı da arkadaşlarımla geçen zamandı. Savcının eşi olan Meyra içimizde …

Evinin kapısı önünde zile bastığımda saat ondu. Bu saatte benim burada hiçbir işim yokken ne işim vardı? Onun hâli hazırda bir evi ve ailesi varken …

Saat on ikiyi vurduğunda rafların bir kısmı da dolmuştu ama hâlâ çok fazla eksik vardı. Kırmızı kupada kahvemi yudumluyordum, Barlas siyahı tercih etmişti ki zaten …

Duruşmadan çıkıp evime gitmem en doğal olandı, düne kadar. Arabaya biner binmez koltuğa bıraktığım telefon titremeye başladı. “Barlas Hanya arıyor…” Aslında bu üçüncü arayışıydı ama …

Çiçek desenli eteğimin desenleri üzerinde parmağımı gezdiriyorum, gözlerim desenler üzerinde ama kulağım Ratri’de. Ratri bizim en büyük atamız, yaşı seksenin üzerinde. Bir de karşı evde …