Günahkâr

Savaş… Gözlerimi araladığımda karşılaştığım ışıkla inleyerek tekrar kapattım. Başımın ağrısı katmerlenerek, varlığını hissettirirken, tekrar araladığımda gördüklerimle telaşla doğrulmaya çalıştım. Odamdaki deri kanepeye sığmaya çalışan bedenimi …

Rojda… “Rojda?” Savaş gittiğinden beri durduğum camın önünden ayrılmamıştım. Orada, onun dönüşünü bekliyordum çaresizce. Gelmeyeceğini biliyordum. Hissediyordum. “Neden buradasın?” “Gitti…” dedim kollarımla kendimi sararken. “O …

Savaş… Kokusu… Adım seslerinden önce küçük bedeninin bana gelişini müjdeleyen bir tılsımdı. Konağın avlusunda, henüz annesine veda eden o küçük çocuk değilken, mutluyken hatırladığım baharın …

Kara gözleri yaşlarla dolmuş, güzel sureti şaşkınlığa bürünmüştü. Ancak onda hissettiğim en yoğun duygu hayal kırıklığıydı. Onu kollarımın arasına aldığımda daha keskin bir şekilde yayılmıştı …

Rojda… Parmaklarımı gezdirdiğim siyah tutamların yumuşaklığıyla iç çektim. Onu tanıdığım andan beri ilk defa güçsüz gördüğüm adamın hâli yüreğimi sıkıştırmıştı. “Uzun zamandır böyle görmemiştim onu…” …

Savaş… Kollarımın arasındaydı. Yanımdaydı. Beni ardında bırakıp gitmemişti. Kalbim sıkışırken saçlarının kokusunu çektim ciğerlerime. Nefesimi onun kokusuna, tenine buladım. Öyle minik öyle uysaldı ki… Daha …

Öyle güzeldi ki… Hafif ıslak saçları esen meltemle uçuşuyordu. Üzerindeki gecelik her kıpırdanışıyla vücudunda süzülüyordu. Nefes kesiciydi ve ben bu kadına daha ne kadar çok …

Rojda… Yalıda, Savaş’a ait olduğunu öğrendiğim odanın banyosunda, aldığım duş sonrasında dolabın üzerindeki temiz havlulardan birine sarındım. Saçlarımın damlayan sularını da küçük bir havluyla kurularken …

Rojda… Gördüğüm manzarayla sıkışan yüreğime çare olacakmış gibi ellerimi kalbime yasladım. Ama nafileydi. Ne hızına engel olabilmiş ne de soluğunu düzene sokabilmiştim. Aksine onları böyle …

Yolculuk boyunca tek kelime etmedi. Limana varana dek başını cama yaslayıp yolu izledi. Meraklı hâliyle küçük bir çocuktan farksız heyecanıyla öyle tatlıydı ki… Küçük burnunu …