Mazi

“O nasıl?” Kimi sorduğumu biliyordu dadım. İsmini söylememe gerek yoktu. Elindeki kahve fincanını önündeki cam sehpaya bırakıp yüzüme baktı. Söyleyeceği kelimeleri seçmeye çalıştığını görebiliyordum ama …

Konaktan çıktığımız andan itibaren gülüşü soldu. Cennet kokulu gamzeleri gizlendi. İstanbul’a gidişimizin onu neden bu denli sarstığını anlayamıyordum. Arabaya bindiğimizde elini tuttum. Avucumda sarıp küçük …

(Bölümde özel sahneler yer almaktadır. Okumak istemeyen okurlarım uzun olarak yıldızla ayırdığım kısımdan sonrasını okuyabilir.) *** Güneşin doğmasına birkaç saat vardı. Konak sessizliğe bürünmüştü. Merdivenleri …

Rojda Kurt… Bakışlarındaki parıltılar ve gülümseyişi onun da bu durumdan haberi olduğunu kanıtlıyordu. Bakışlarımı yüzünden çekip büyükanneme döndüm. “Beni neden çağırdın buraya, büyükanne?” Gözlerinden yaşlar …

Odamıza girdiğimde onu yatağın ucunda otururken buldum. Üzerinde ince askılı mor bir gecelik vardı. Üstümdekileri çıkarıp yalnızca boksırımla yatağa ilerledim. Telefonumu ve saatimi komodine koyup …

“Çok yakında her şeyinle benim olacaksın.” Dudaklarına kaydı bakışlarım. Erken olduğunu hissediyordum ama yine de uzak kalamadım. Dudaklarının üzerindeki minik bene uzun bir öpücük bıraktım. …

Merdivenlerden inen Samira ve Amelya’ya baktım. Nasıl olduğunu sormama fırsat kalmadan, karşımdaki sedire oturan Samira, “Uyudu,” dedi. “Ağlayarak uykuya daldı.” Başımı salladım. Onun iyi olması …

Genco… Mağaza talimatım üzerine kapatılmıştı. İçeri girdiğimizde adamlarım dört bir yana dağılırken, orta yaşlarda kibar bir adam ve iki kadın karşıladı bizi. “Hoş geldiniz, Genco …

Lalezar… Kapıdan çıktıklarını gördüğümde gülümseyerek masaya döndüm. “Gittiler.” “Çok çok çok güzelmiş. Şok geçirdim resmen…” Samira’nın sözlerine gülümsedim. Masadaki çayımı yudumladıktan sonra arkama yaslandım. “Sen …